Hanoi, 7 - 8 november

Eindelijk is het zo ver VIETNAM! Na den lange reis van 16uur zijn we er. De was reis prima echt geen klagen, doen we dus ook niet. 

Ja dan kom je aan in Hanoi en moet je een taxi hebben, nou dat is een klus. Je wordt opgelicht waar je bij staat te kijken. De derde taxichauffeur is het geworden. Oude man ach wat wil je, tot we de weg op gaan nog erger dan Thailand. Zowel links al recht wordt je ingehaald op de linker rijbaan. Maakt niet uit of het een taxi, vrachtwagen, brommer of fiets is. Ze scheuren en toeteren als gekken, en de chauffeur doet ook gezellig mee tuuttuuttuut en pieppieppiep in de auto (God mag weten waarom). Deze meneer zet ons voor het volgeboekte hotel af, kan gebeuren. Ze hebben voor ons een kamer geboekt bij de buren, nog mooier dan bij hun. We zijn moe en hebben geen eisen (nou ja niet veel), wormen op de grond gaan toch net te ver. Geen probleem we gaan naar een vriendin van de vriendin daar de buurvrouwhotel van. Op de vijfde etage dus jaja een penthouse, dat dacht je net zo cheap als de voorgaande. Maakt het uit we zijn moe en willen een bed meer niet.

We hebben natuurlijk ook even de stad verkend. Wat een drukte brommers, auto’s, taxi’s, vrachtwagens, toeristen, locals en diertjes. Ze verkopen ook het meest uiteen lopende. Je hebt plakbandwinkels, kledingwinkels, dierenwinkels en nog veel meer. Dit allemaal op het niveau van jaar 1824. Je kan je eigen schildpad uitzoeken voor schildpaddensoep, maar ook verpakkingsmateriaal in alle vormen en maten. 

Na een paar uurtjes slapen zijn we lekker wat gaan eten. Kost geen drol en je hebt een interactief uitzicht 3.0. Onwijs leuke stad om je een avond te maken, alles wat er op straat gebeurt is niet te vertellen, daarom een selectie..... en geloof het of niet het is echt gebeurd;

Stoplichten zijn leuk als straat opvulling, net als alle strepen en vlakken op de weg. Het kleurt en vult de straat lekker en je hebt weer wat mensen aan het werk
Wandelen door de stad is een avontuur! Het is nog een geluk dat we dit na kunnen vertellen. Je wordt als je niet uitkijkt aangereden of overreden. Overal wordt je nageroepen of je alsjeblieeeeeft iets wilt kopen. Dat wil je wel maar doe je niet.
Stedin ziet hier dollartekens, electriciteitbedrading hangt overal en zijn met knopen aan elkaar gemaakt. Je zal maar net pech hebben en je eigen bedrading zoeken, lukt je lekker toch niet tenzij je heel Hanoi zonder stroom zet dan zal het gaan
Je drinkt gezellig wat bij bar the Corner, komt er ineens een Duitse jongen aansluiten. Je zit op krukjes die wij gebruiken als keukentrapje. Thuis zit het voor geen meter maar voor hier prima de luxe. Je drinkt wat en ineens wordt er paniek gezaaid vanuit het personeel. Politie op komst! Dit betekend terrassen weghalen en normaal doen. Als de politie uit het zicht is zet je alles weer terug tot je het seintje krijgt dat de politie weer komt.
Bestellen doe je zonder menukaart want er lopen meer vertegenwoordigers van drank rond dan dat wij kennen in Nederland. 

Nu liggen we lekker op bed en gaan slapen. We zijn moe van alle indrukken en het reizen. Morgen zien we vrienden die we vorig jaar in Thailand hebben ontmoet, nou dat gaat weer wat worden. 

Sjoegloem de ballen en tot schnellll!!!